او دوران کودکی را در کنار پدر و مادرش تا سن هفت سالگی در همان روستا به سر برد. وی به علت مشکلات مادی و فقدان امکانات لازم نتوانست به تحصیل بپردازد. بعد از مدتی بر اثر مشکلاتی که در روستا وجود داشت، او به همراه خانواده برای امرار معاش به شهر مشهد مهاجرت کردند. آنها در محله نوعان اتاقی اجاره کردند و خانواده شش نفری آنها در آن اتاق زندگی نمودند. حسن نازی یه یک کارگاه خیاطی رفت و در آن به عنوان شاگرد مشغول شد. وی بعد از مدتی به سربازی رفت. در اوایل دوران سربازی او، هنوز مبارزات انقلابی شروع نشده بود؛ اما پس از مبارزات مردمی و صدور فرمان امام خمینی مبنی بر ترک سربازخانه ها، او هم محل خدمت سربازی را ترک کرد. وی مدتی تحت تعقیب بود و مخفیانه کار می کرد.
با شروع و اوجگیری مبارزات انقلابی مردم ایران، حسن نازی در تظاهرات و راهپیمایی های مردمی که در خیابانها به وقوع پیوست، شرکت می کرد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی و تشکیل جهاد سازندگی وی با ارائه معرفی نامه ای از طرف آیت الله مرعشی، در کمیته آبرسانی و حمل و نقل جهاد سازندگی به عنوان نیروی رسمی مشغول به کار شد و پس از مدتی به خدمت به محرومین در روستاهای اطراف شهر مشهد اهتمام ورزید.
با شروع جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، حسن نازی در تاریخ 10/10/1360 پس از تقاضای مکرر، داوطلبانه از سوی جهاد سازندگی خراسان به جبهه های کردستان اعزام گردید و تا مدتی به عنوان رزمنده در همان جبهه بود. سرانجام وی در ساعت چهار بعد از ظهر 25/12/1360 بر اثر اصابت ترکش خمپاره به شهادت رسید. خبر شهادت شهید حسن نازی در تاریخ 1/1/1361 به خانواده اش رسید. پیکر وی در تاریخ 4/1/1361 همراه چهارده تن از شهدای انقلاب اسلامی تشییع و در بهشت رضای شهر مشهد به خاک سپرده شد که از شهید حسن نازی سه فرزند به یادگار مانده است.
گر چه او فقر مادی داشت و نتوانست به مدرسه برود؛ اما غنای معنوی داشت. انوار تابناک الهی بر قلبش تابیده بود. او اصرار زیادی داشت که راهی جبهه های نور علیه ظلمت شود و بالاخره راهی جبهه مریوان شد و در اسفند ماه سال 1360 به فیض شهادت نایل آمد. او درجه اعلا کمال ممکن را با شهادت خویش به دست آورد. وی امانتی را پذیرفت که فرشتگان و کوهها از پذیرفتن آن امتناع ورزیدند و خوب هم امانتداری کرد.
منبع:جهاد سازندگی خراسان در دفاع مقدس،نوشته ی عیسی سلمانی لطف آبادی،نشر سلمان،1385-مشهد